فاحشه

فاحشه در فارسی به معناهای تن‌فروش، خودفروش، زناکار، روسپی، هرجایی، هرزه، بدکاره، لَکّاته، قحبه، زانیه، معروفه، جَلَب، غَر، در لغت به‌ معنای «کار زشت» است و در قرآن ۲۴ بار در معنای مطلق زشت‌ کاری و در مواردی همچون زنا و لواط و تهمت و ستمگری و تنگ‌ چشمی و طواف کاملاً عریان مسلمانان به دور کعبه به‌ کار رفته است همچنین در اصطلاح به معنای هر چیزی است که از حد خود تجاوز کرده و از اعتدال خارج شده و زشتی خویشتن را فاش و آشکار می‌سازد این واژه در عرف کنونی ایران بیشتر در شکل فاعلی آن به معنای روسپی استعمال می‌گردد.

 فاحشه فیلمی است که در سال ۲۰۰۴ منتشر شد از بازیگران آن می توان به داریل هاناه، دنیس ریچاردز و خواکیم دی آلمیدا اشاره کرد فیلمی درام به کارگردانی، نویسندگی، تدوین، بازیگری و تهیه کنندگی توماس دکر، محصول سال ۲۰۰۸ است مگان فاکس، توماس دکر، رونالد جرمی، رومر ویلیس، لینا هیدی و لورن استورم دیگر بازیگران این فیلم هستند.

لغت نامه دهخدا

( فاحشة ) فاحشة. [ ح ِ ش َ ] ( ع ص ) زن زناکار و رسوا و بدکردار. روسپی. هریوه. ( ناظم الاطباء ). جنده:
یله کی کردی هر فاحشه را جاهل
گرنه از بیم حد و کشتن و دارستی ؟ناصرخسرو.شیخی به زنی فاحشه گفتا مستی
هر لحظه به دام دگری پابستی
گفتا شیخا هر آنچه گویی هستم
اماتو چنانکه مینمایی هستی ؟خیام.|| ( اِ ) هر گناه و بدی که از حد درگذرد. ( منتهی الارب ). و گفته اند هر آنچه خدا از آن نهی کرده باشد.ج، فواحش. ( از اقرب الموارد ).

فرهنگ معین

(ح شَ یا ش ) [ ع. فاحشة ] ۱ - (ص. ) زن بدکاره، روسپی. ۲ - (اِ. ) کار بسیار زشت. ج. فواحش.

فرهنگ عمید

۱. زن بدکار.
۲. (صفت ) [قدیمی] بسیارزشت و آشکار: امور فاحشه.
٣. (اسم ) [قدیمی] گناه بسیارزشت.

فرهنگ فارسی

مونث فاحش، زن بدکار، کاربسیارزشت، گناهی که قبحش ازهمه گناهان بیشترباشد
۱ - ( صفت ) زن زناکار روسپی جنده جمع: فواحش ۲ - ( اسم ) هر گناه و بدی که از حد در گذرد جمع: فواحش ۳ - جند بیدستر.

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] فاحشه به گفتار یا کردار زشت و ناپسند می گویند.
از احکام آن در باب های صلات، طلاق و خلع سخن گفته اند.
معنای واژه در قرآن
۱. ↑ نور/سوره۲۴، آیه۱۹.
...
[ویکی الکتاب] معنی:
ریشه کلمه:
فحش (۲۴ بار)
«فاحِشَة» از مادّه «فحش» و «فحشاء» به معنای هر عمل یا سخن بسیار زشت است و انحصار به اعمال منافی عفت ندارد; زیرا در اصل به معنای «تجاوز از حدّ» است که هر گناهی را شامل می شود، در سوره «عنکبوت» کنایه از «همجنس گرایی» است. و در سوره «نمل» منظور همجنس گرایی و عمل ننگین «لواط» است.
کار بسیار زشت. دقت در گفتار بزرگان نشان می‏دهد که فحش و فاحشه و فحشاء به معنی بسیار زشت است گرچه بعضی قبح مطلق گفته‏اند. در قاموس گوید: فاحشه هر گناهی است که قبح آن زیاد باشد. همچنین است قول ابن اثیر در نهایه. در مفردات گفته: فحش، فاحشه و فحشاء هر قول و فعلی است که قبح آن بزرگ باشد در مجمع ذیل آیه 169 بقره فرموده: فحشاء، فاحشه، قبیحه و سیئه نظیر هم‏اند و فحشاء مصدر است مثل سراء و ضراء و در ذیل آیه 135 آل عمران فرموده: فحش اقدام به قبح بزرگ است. زمخشری ذیل آیه 169 بقره، فحشاء را قبیح خارج از حد گفته است. این مطلب را می‏شود از آیات استفاده کرد. ظهور آیه در آن است که فاحشه به معنی بسیار زشت است یعنی به زنا نزدیک نشوید آن کار بسیار زشت و راه و رسم بدی است. *** فحشاء و فاحشه در قرآن به زنا و لواط و تزویج نامادری و هر کار بسیار زشت گفته شده است مثل. که درباره زنا است به قول بعضی مساحقه است و نحو. که درباره لواط است. که ظهورش در عموم است.. مراد از سوء در مقابل فحشاء چیست؟ ایضاً در آیه. اهل تحقیق گفته‏اند گناه را از آن سؤ و سیئه گفته‏اند که برای گناهکار بدی پیش می‏آورد، در این صورت احتمال قوی آن است که مراد از «سوء» بدنامی باشد. یوسف «علیه‏السلام» اگر به زن عزیز تعدی می‏کرد دو کار کرده بود یکی بدنامی خودش و دیگری زنا که مورد عقاب خداست یعنی خواستیم بدنامی و زنا را از وی برگردانیم همین طور در آیه اول. ممکن است مراد از سوء در آیه دوم خیانت باشد که عمل یوسف در صورت وقوع هم زنا بود هم خیانت به شوهر آن زن. در این صورت شاید مراد از سوء در هر دو آیه گناهانی باشد که در قباحت مثل فحشاء نیستند. و یا ذکر خاص بعد از عام باشد... در آیه اول شاید مراد از فاحشه زنا یا کار زشتی است که از منکر و بغی زشت‏تر است. و در آیه دوم شاید مراد از فحشاء کار بدی است که نسبت به دیگران انجام داده‏اند.. آیه درباره زنان مطلقه است که باید مدت عده را در خانه شوهر بمانند مراد از «فاحشه» چنانکه گفته‏اند اذیت اهل خانه است که اهل خانه را اذیت کنند و بددهن باشند ایضاً. طبرسی در ذیل آیه اول از امام رضا «علیه‏السلام» نقل کرده فاحشه آن است که اهل شوهرش را اذیت کند و دشنام دهد.. فواحش جمع فاحشه است و آن چهار بار در قرآن مجید آمده است. فحشاء چنانکه از طبرسی نقل شد مصدر است ولی در آیات به معنی اسم به کار رفته است.

ویکی واژه

زن بدکار، روسپی.
بسیار زشت و آشکار.
زن بدکار، روسپی.
گناه بسیار زشت.

جملاتی از کلمه فاحشه

ادولفوس ویلیام وارد نوشت: «افسوس که او یک فاحشه است به درستی به عنوان یک تراژدی قدرتمند و فوق‌العاده شناخته شده‌است».
او با نام‌های مستعار متعددی استفاده می‌کرد: برد، هاوارد، بلوویت و ترنت از جمله کسانی هستند که به او نسبت داده می‌شوند، اگرچه مادر برد همچنین نام فاحشه‌داری دیگری بود که همراه با نیدهام در سال ۱۷۲۴ به زندان نیوگیت متعهد شد.

دکتر کریس ونوون به کریس می‌گوید عاشقش نشود چون او یک فاحشه است. کریس کلید اتاق را به آن می‌دهد تا ثابت کند از آن برای زنان دیگر استفاده نمی‌کند.

اما الیزابت اسمیت (حدود ۱۸۴۳–۴ آوریل ۱۸۸۸) فاحشه‌ای بود که اواخر قرن ۱۹ در لندن به قتل رسید. مرگ او اولین مورد از قتل‌های وایت‌چپل بود و احتمالاً او قربانی قاتل سریالی جک قاتل است اگرچه نویسندگان معاصر این قضیه را قبول ندارند.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم