عادت، فرآیندی است که طی آن، فرد با تکرار یک عمل یا رفتار، آن را به صورت خودکار و بدون نیاز به تفکر آگاهانه انجام می‌دهد. به بیان دیگر، عادت به معنای خو گرفتن و انس گرفتن با یک رفتار یا عمل خاص است، به گونه‌ای که آن عمل به بخشی از روال روزمره فرد تبدیل شده و انجام آن نیازمند صرف انرژی ذهنی کمتری باشد. فرآیند شکل‌گیری عادت‌ها، ریشه در سازوکارهای یادگیری خودکار دارد. رفتارهایی که به طور مکرر تکرار می‌شوند، به تدریج در ناخودآگاه فرد تثبیت شده و به صورت خودکار بروز می‌یابند. بر اساس مدل ارائه شده در کتاب قدرت عادت، هر عادت از سه جزء اصلی تشکیل شده است: نشانه (محرک)، رفتار (عمل) و پاداش. این چرخه، مکانیسم اساسی شکل‌گیری و تداوم عادت‌ها را توضیح می‌دهد.
شایان ذکر است که عادت‌ها می‌توانند تأثیرات مثبت یا منفی بر زندگی فرد داشته باشند. عادت‌های مثبت، مانند مسواک زدن یا ورزش منظم، می‌توانند به بهبود سلامت و افزایش بهره‌وری کمک کنند. در مقابل، عادت‌های منفی، مانند مصرف دخانیات یا پرخوری، می‌توانند منجر به مشکلات جسمی و روانی شوند. خوشبختانه، با درک چرخه عادت و شناسایی محرک‌ها و پاداش‌های مرتبط با هر عادت، امکان تغییر و جایگزینی عادت‌های منفی با عادت‌های مثبت وجود دارد.
