برخورد شدید یک جسم با جسم دیگر، مانند برخورد دو انسان به دلیل دویدن، به این عنوان شناخته می‌شود. این موضوع در زمینه دیات مورد بحث قرار گرفته است. در این زمینه، به فردی که صدمه می‌زند صادم و به فردی که صدمه می‌بیند مصدوم گفته می‌شود. اگر کسی با نیت کشتن دیگری به او برخورد کند یا آسیبی وارد کند که معمولاً منجر به قتل می‌شود، صدمه‌زننده قصاص خواهد شد. اما اگر بدون قصد کشتن به او آسیب بزند وارد کند که به طور معمول منجر به مرگ نمی‌شود، اما به طور اتفاقی باعث مرگ مصدوم گردد، در این صورت دیه بر عهده صدمه‌زننده خواهد بود. اگر صادم خود کشته شود یا آسیب ببیند و مصدوم در مکانی که حق توقف ندارد، مانند یک مسیر عمومی باریک، توقف کرده باشد و صادم به ناچار با او برخورد کند، در این صورت دیه بر عهده مصدوم خواهد بود. اگر دو نفر عاقل و بالغ به یکدیگر برخورد کنند، چه هر دو سواره باشند و چه پیاده، و هر دو به دلیل این برخورد جان خود را از دست بدهند، در صورتی که قصد کشتن یکدیگر را نداشته باشند و نوع آن نیز به گونه‌ای نباشد که منجر به قتل گردد، این قتل به عنوان شبه عمد شناخته می‌شود.
صدمه
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
۲. آزار.
۳. [قدیمی] راندن و دفع کردن.
۴. [قدیمی] کوبیدن دو چیز به هم.
۵. [قدیمی] مصیبت.
* صدمه خوردن (دیدن ): (مصدر لازم )
۱. آسیب دیدن.
۲. آزار دیدن.
* صدمه کشیدن: (مصدر لازم ) رنج و آزار کشیدن، تحمل مشقت کردن.
* صدمه زدن: (مصدر لازم )
١. آسیب زدن.
٢. آزار رساندن.
فرهنگ فارسی
۱ - ( مصدر ) کوفتن ضرب زدن. ۲ - ( اسم ) کوب ضرب. ۳ - ( اسم ) آسیب آزار. ۴ - مصیبت جمع: صدمات.
دانشنامه عمومی
دانشنامه اسلامی
از این عنوان در باب دیات سخن گفته اند.
معنای صادم و مصدوم
به فرد صدمه زننده «صادم» و به فرد صدمه دیده «مصدوم» گویند.
احکام صدمه
هرگاه کسی به قصد کشتن دیگری خود را به او بکوبد و یا صدمه به گونه ای باشد که غالباً منجر به قتل می گردد، صدمه زننده قصاص می شود؛ اما اگر بدون قصد کشتن به او صدمه بزند یا صدمه ای نباشد که غالباً قتل را به دنبال دارد، ولی اتفاقاً منجر به مرگ صدمه دیده گردد، بر صدمه زننده دیه ثابت می شود و چنانچه خود صدمه زننده کشته شود یا آسیب ببیند، در صورتی که مصدوم در ملک خود یا ملکی مباح و یا راهی وسیع و مانند آن توقف کرده باشد، ضمانی بر عهده او نیست و خون صادم هدر است؛ اما اگر مصدوم در جایی که حق توقف نداشته، توقف کرده باشد، مانند اینکه در مسیر عمومی باریک بنشیند و صادم برای عبور چاره ای جز برخورد نداشته و بدون قصد تعرض، با او برخورد کرده باشد، دیه صادم بر عهده مصدوم است و او ضامن خواهد بود چنانچه دو نفر عاقل بالغ خود را به یکدیگر بکوبند؛ سواره باشند یا پیاده یا یکی سواره و دیگری پیاده و هر دو بر اثر آن بمیرند، در صورتی که قصد کشتن یکدیگر را نداشته باشند و نوع صدمه نیز به گونه ای نباشد که منجر به قتل می گردد، قتل شبه عمد به شمار می رود و چون قتل به هر دو منتسب می باشد، هرکدام باید نصف دیه را به ورثه دیگری بپردازد و اگر سواره بوده اند، باید نصف قیمت مرکب در صورت تلف ونصف خسارت وارده بر مرکب و سایر وسایل را به دیگری پرداخت کند و در هر صورت، میان دو دیه و یا خسارت وارده به طرفین، تقاص صورت می گیرد و از یکدیگر کم می شود و در فرض وجود اختلاف در دیه و خسارتها، مقدار اضافه به ورثه طرف مقابل پرداخت می گردد. همچنین است اگر برخورد خطای محض باشد، مانند جایی که مسیر تاریک باشد و برخورد کنندگان یکدیگر را نبینند یا برخورد کنندگان، کودک یا دیوانه باشند؛ لیکن دیه بر عهده عاقله( عاقله ) می باشد؛ اما تقاص صورت نمی پذیرد، مگر آنکه عاقله آنان از وارثان باشند چنانچه برخورد از روی عمد باشد؛ بدین گونه که هر دو یا یکی قصد کشتن دیگری را داشته باشد یا صدمه به گونه ای باشد که غالباً منجر به قتل می گردد، حکم قتل عمد جاری می شود
جمله سازی با صدمه
روی قمر از طعنهٔ رمح تو بود ریش پشت فلک از صدمهٔ‌گرز تو بود خم
در عجبم تا چرا کرد به دوران تو صدمه باران و باد گنبد گل را خراب
چرا از صدمه های نیم سوزت همی گردد زیادت عر و گوزت