تعریف: صاحب خانه در زبان فارسی به معنای مالک یا دارنده یک خانه یا ملک است. این واژه به فردی اشاره دارد که مالکیت قانونی یک خانه یا ملک را دارد و می‌تواند در آن زندگی کند یا آن را اجاره دهد.
کاربرد: این اصطلاح در مکالمات روزمره و در زمینه‌های مختلف اجتماعی و اقتصادی به کار می‌رود. به عنوان مثال، در بحث‌های مربوط به اجاره، خرید و فروش ملک، یا مسائل مربوط به مسکن، ممکن است به صاحب خانه اشاره شود.
حقوق و مسئولیت‌ها: صاحب خانه دارای حقوق و مسئولیت‌هایی است، از جمله:
حق اجاره دادن ملک: او می‌تواند ملک خود را به دیگران اجاره دهد.
مسئولیت نگهداری: او مسئول نگهداری و تعمیرات ملک است.
حق تصمیم‌گیری: او حق دارد در مورد استفاده و تغییرات در ملک تصمیم‌گیری کند.
تفاوت با مستأجر: مستأجر به فردی اطلاق می‌شود که خانه یا ملکی را از صاحب خانه اجاره کرده و در آن زندگی می‌کند. بنابراین، صاحب خونه و مستأجر دو طرف متفاوت در قرارداد اجاره هستند.
