شکیبا به معنای توانایی تحمل و صبر در برابر مشکلات و چالش‌هاست. این واژه به ویژگی‌هایی چون بردباری، حوصله و خویشتن‌داری اشاره دارد و نشان‌دهنده فردی است که در مواجهه با سختی‌ها و ناملایمات، آرامش خود را حفظ کرده و به راحتی از کنار مشکلات عبور می‌کند. افرادی که شکیبا هستند، معمولاً به راحتی نمی‌شکنند و در برابر فشارهای زندگی، متحمل و مقاوم باقی می‌مانند. این ویژگی‌ها در بردباری و حلیم بودن آن‌ها نمایان می‌شود و به آن‌ها کمک می‌کند تا در مواقع دشوار، به جای واکنش‌های impulsive، با تفکر و صبر عمل کنند. به طور کلی، شکیبایی به عنوان یک فضیلت شناخته می‌شود که در زندگی روزمره و روابط انسانی بسیار ارزشمند است. چنین افرادی توانایی مدیریت احساسات و بحران‌ها را دارند و می‌توانند به عنوان الگوهایی برای دیگران در مواجهه با چالش‌ها عمل کنند.
شکیبا
لغت نامه دهخدا
شکیبا. [ ش ِ / ش َ ] ( نف ) صبور. تحمل کننده. آرام گیرنده. متحمل. بردبار. صابر. ( برهان ) ( ناظم الاطباء ). صبور. آرمیده. ( فرهنگ اوبهی )( لغت فرس اسدی ). صبرکننده. ( آنندراج ) ( غیاث ) ( انجمن آرا ). صبار. صبیر. بردبار. صابر. آرام. باآرامش و متین، و با شدن صرف شود.
فرهنگ معین
فرهنگ فارسی
فرهنگ اسم ها
معنی: صبور، باحوصله، بردبار، باشکیبایی، صبور و بردبار
جملاتی از کلمه شکیبا
نی دل و دین ماند نه صبر و شکیبایی مرا رفته رفته جمع شد اسباب تنهایی مرا
نالیدن ازو نیست نکو، لیک چه سازم درد دل بسیار وشکیبایی کم را
