معنی ساختنی | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

ساختنی. [ ت َ ] ( ص لیاقت ) ازدر ساختن. درخور ساختن. || که ساختن آن بتوان. || آنچه ساختن آن ضروری است. که ساختن آن واجب است.

( صفت ) ۱ - در خور ساختن لایق ساختن. ۲ - آنچه که بتوان آنرا ساخت. ۳ - آنچه که ساختن وی ضروری است.
از در ساختن

از شفاخانه لطفش چو دوا میطلبی چون من سوخته با درد و الم ساختنی ست

گر تو در مجلس خاصش ز ندیمان نشدی همچو خجلت زده با سوز و ندم ساختنی ست

چون نیست عنان اختیارم در دست هم ساختنی است چاره هرگونه که هست

منکر مشو افسانه پروانه و شمع است کاین قصه بود سوختنی ساختنی نیست

من حسینم ز در دوست مرانید مرا منزل سبط نبی بیت حرم ساختنی ست

عود دل تا نفسی دم زند از سوز درون سینه سوخته را مجمر غم ساختنی ست