واژه‌ای فارسی است که به طور کلی به هر چیزی که آبی یا مرتبط با آب باشد، اطلاق می‌گردد. این اصطلاح در زبان فارسی رایج، بیشتر به عنوان یک صفت برای توصیف آب و ویژگی‌های آن به کار می‌رود. با این حال، در علوم تخصصی‌تر، به ویژه در حوزه زمین‌شناسی، برای توصیف سنگ‌های رسوبی به کار می‌رود که قابلیت جذب و نگهداری آب را دارند. این ویژگی، سنگ‌های آبزا را در تشکیل آبخوان‌ها و مدیریت منابع آب زیرزمینی حائز اهمیت می‌سازد. در معنای عامیانه و کاربردی‌تر، می‌تواند مترادف یا هم‌معنی واژگانی چون آبدار، آبکی، یا آب‌گین باشد. این صفات همگی بر وجود مقدار قابل توجهی آب در چیزی دلالت دارند. برای مثال، میوه‌ای که آب زیادی دارد، آبدار یا آبزا توصیف می‌شود. همچنین، خاکی که رطوبت بالایی دارد یا به راحتی آب را به خود جذب می‌کند، می‌تواند آب‌گین یا آبزا نامیده شود.
آبزا
فرهنگ فارسی
دانشنامه آزاد فارسی
مردمی در قفقاز، در جمهوری قره چای چرکسستان، در فدراسیون روسیه، در دامنۀ شمالی کوه های قفقاز. آبزاها به دو زبان چرکسی و آبزایی سخن می گویند و می نویسند.
ویکی واژه
جمله سازی با آبزا
آب‌زالو علیا نقاره‌خانه، روستایی از توابع بخش کبگیان شهرستان دنا در استان کهگیلویه و بویراحمد ایران است.
آب‌زارچوب روستایی در دهستان دریجان، بخش مرکزی، شهرستان بم، استان کرمان، کشور ایران است.
