کلمه اتفاقی در زبان فارسی به معنای تصادفی یا غیرمنتظره است. این واژه به مواردی اشاره دارد که به طور ناگهانی و بدون برنامه‌ریزی قبلی به وقوع می‌پیوندد. به عبارت دیگر، وقتی چیزی به شکل غیرمنتظره و بدون پیش‌بینی در زندگی ما ظاهر می‌شود، آن را اتفاقی می‌نامیم. این مفهوم می‌تواند در موقعیت‌های مختلف به کار رود، از جمله در رویدادهای روزمره یا در شرایط خاص که باعث شگفتی ما می‌شوند. در واقع، این نوع رخدادها می‌توانند تأثیرات مثبت یا منفی بر زندگی ما بگذارند و به نوعی نشان‌دهنده عدم کنترل ما بر برخی از جوانب زندگی‌مان هستند.
اتفاقی
لغت نامه دهخدا
کسی کش خرد رهنمون است هرگز
بگیتی ره و رسم صحبت نورزد
که صحبت نفاقی است یا اتفاقی
دل مرد دانا از این هر دو لرزد
اگر خودنفاقیست جان را بکاهد
وگر اتفاقی به هجران نیرزد.سنائی.
فرهنگ معین
فرهنگ فارسی
دانشنامه آزاد فارسی
در موسیقی، اصطلاحی برای توصیف یک روند آهنگ سازی که برمبنای نظریۀ احتمالات بنا شد. طبق این نظریه اجزای داخلی یک اثر به صورت اتفاقی (سری ای از نت های تصادفی) انتخاب می شوند، و آهنگ ساز فقط طرح کلّی آن را تعیین می کند. یانیس زِناکیس۱ این تکنیک را وارد آهنگ سازی قرن ۲۰ کرد، و تولید نت های مخصوص آهنگ را به رایانه ای واگذاشت که دارای برنامه ای برای تعیین مؤلفه های کلی اثر باشد.
دانشنامه اسلامی
قضیه متصله شرطیه ای که بین مقدم و تالی آن رابطه لزوم وجود نداشته باشد و مصاحبت آن دو صرفا از روی تصادف و اتّفاق باشد. «اما آنچه علت لزوم معلوم نبود آن را لزومی نشمرند، و اگرچه فی نفس الامر لزومی باشد، بلکه آنرا از اتفاقیات شمرند. و اتّفاقی آن بود که مصاحبت حاصل بود و آن را علتی معلوم نباشد».
ویکی واژه
coincidenza per caso
ناگهانی، غیرمنتظره، به ناگهان، غیرمترقب.
جمله سازی با اتفاقی
خوش است دولت وصلت گر اتفاق افتد مرا سعادت این دولت اتفاقی باد
اگر با جوانی خرد یار باشد یکی اتفاقی بود آسمانی
برخیز که وصل ساقی از کف برود وین دولت اتفاقی از کف برود
