تخیل خلاق در روان‌شناسی به عنوان فرآیندی شناخته می‌شود که در آن عناصر ناخودآگاه فرد به همراه افکار آگاهانه او گرد هم می‌آیند تا تصورات و ایده‌های نو را شکل دهند. این فرایند نمایانگر تعامل میان بخش‌های مختلف ذهن است که در نهایت به تولید خلاقیت و نوآوری منجر می‌شود. در این راستا، تخیل به فرد این امکان را می‌دهد که به فراتر از واقعیت‌های موجود بپردازد و از ترکیب تجربیات، احساسات و اندیشه‌های خود ایده‌هایی تازه و منحصر به فرد خلق کند. به عبارت دیگر، تخیل خلاق نه تنها به تجسم مفاهیم جدید کمک می‌کند، بلکه می‌تواند به حل مسائل پیچیده و ایجاد تغییرات مثبت در زندگی فردی و اجتماعی نیز منجر شود. این فرآیند به نوعی نشان‌دهنده قدرت ذهن انسان در تبدیل افکار و احساسات به تجربیات خلاقانه و نوآورانه است.