لغت نامه دهخدا
بیرانه. [ن َ ] ( اِ ) بر وزن و معنای ویرانه است که خرابه شد. ( برهان ). ویران. بیران. ویرانه. ( غیاث ):
در عهد او چه جوئی دلهای خسته از غم
در ملک میر ظالم بیرانه چند خواهی ؟امیرخسرو.و رجوع به بیران و ویرانه شود.
بیرانه
بیرانه. [ن َ ] ( اِ ) بر وزن و معنای ویرانه است که خرابه شد. ( برهان ). ویران. بیران. ویرانه. ( غیاث ):
در عهد او چه جوئی دلهای خسته از غم
در ملک میر ظالم بیرانه چند خواهی ؟امیرخسرو.و رجوع به بیران و ویرانه شود.
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
فرهنگ فارسی
جبال البرتاب ٠ حبال البرانس ٠
دانشنامه عمومی
ویکی واژه
جمله سازی با بیرانه
زرگر و کاکاون و بیرانه وند کوسه احمد لوئی جارو تله
باسوار زرگر و بیرانه وند چگنی و دلفون و احمدوند زند
بدان بیرانهای محنت آباد بدان دلها که از محنت شود شاد
کبیرانه می‌ده صغیرم مگیر که صورت صغیر است و معنی کبیر
به ضرب دوستی بر دست می‌زد دبیرانه یکی در شصت می‌زد