دانشنامه اسلامی
ابوسلمه، از قبیله قریش و تیره بنی مخزوم، مادرش «برّه» دختر عبدالمطّلب بن هاشم (عمه رسول خدا) بود، او، پیامبر و حمزه، با هم برادر رضاعی بودند؛ زیرا ثویبه کنیز ابولهب، آن ها را شیر داده بود.
اسلام
وی از نخستین کسانی بود که اسلام آورد؛ او را یازدهمین مسلمان دانسته اند، گفته اند: با گروهی خدمت رسول خدا رسید و پیامبر، اسلام را بر آن ها عرضه و آیاتی از قرآن را بر آنان قرائت کرد و مسلمان شدند. پس از اسلام آوردن، همراه همسرش با گروه معدودی در هجرت اول به حبشه رفت. چون خبر مسلمان شدن مردم مکه به آنان رسید، وی همراه مهاجران از حبشه بازگشت و چون از نادرستی خبر آگاه شد، از بیم آزار مشرکان در جوار و پناه دایی خود ابوطالب، به مکه درآمد. ابوسلمه همچنین با نخستین گروه از مسلمانان به مدینه هجرت کرد. پیش از غزوه ذوالعشیره ، پیامبر اکرم او را در مدینه به جانشینی خود گماشت.
سواد
ابوسلمه، یکی از هفده نفر قریشی بود که هنگام بعثت، نوشتن می دانست.
هجرت
...
[ویکی حج] ابوسَلَمة بن عبدالاَسَد مَخزومی، پسرعمّه پیامبر اسلام(ص)، از نخستین اسلام آورندگان و اولین مهاجر به مدینه است. او پسر بَرّه دختر عبدالمطلب بود. به این جهت که هم به حبشه و هم به مدینه هجرت کرد، او را «ذو هجرتین» هم می نامیدند. ام سلمه همسر پیامبر ابتدا همسر ابوسلمه بود و پس از شهادت او با پیامبر ازدواج کرد. ابوسلمه در غزوه های پیامبر از جمله غزوه بدر، غَزوه اُحُد و غَزوه حَمراءُ الاَسَد شرکت کرد. او در سال چهارم هجری بر اثر خون ریزی جراحتی که در غزوه احد بر بازویش وارد شده بود، درگذشت. هنگام وفات وی پیامبر بر بالینش حضور یافت و برای او دعا کرد. مفسران برخی از آیات قرآن را نازل شده درخصوص ابوسلمه دانسته اند.
عبدالله بن عبدالاسد بن هلال، مشهور به ابوسلمه از تیره بنی مخزوم قریش است. مادرش برّه دختر عبدالمطلب و عمه پیامبر اسلام(ص) بود. از آنجا که ثُوَیبه کنیز ابولهب، پیامبر، حمزه و ابوسلمه را شیر داده بود، آنان برادر رضاعی یکدیگر نیز شمرده می شدند.
ابوسلمه از اندک کسانی بود که هنگام بعثت نوشتن می دانستند. وی در دار ارقم یا برپایه گزارشی دیگر، پیش از آن به اسلام گروید. او را یازدهمین مسلمان دانسته اند. وی همراه چند نفر نزد پیامبر رفت و پس از شنیدن آیاتی از قرآن اسلام آورد. او و همسرش امّ سلمه که پس از شهادت شوهرش همسر پیامبر(ص) شد، از نخستین مهاجران به حبشه در سال پنجم هجری بودند. زمانی که از حبشه به مکه بازگشتند، ابوطالب او را در پناه خود گرفت و از سپردنش به بنی مخزوم خودداری کرد. گزارشی نیز از هجرت دیگر بار او به حبشه در دست است.
[ویکی اهل البیت] ابوسَلَمه مخزومی. این صفحه مدخلی از دائرة المعارف قرآن کریم است
عبدالله بن عبدالاسد بن هلال بن عبدالله، پسرعمه و برادر رضاعی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله.
ابوسلمه از قبیله قریش و تیره بنی مخزوم ، مادرش «برّه» دختر عبدالمطلب بن هاشم (عمه رسول خدا) بود. او پیامبر و حمزه با هم برادر رضاعی بودند؛ زیرا ثویبه کنیز ابولهب آن ها را شیر داده بود. وی را یازدهمین مسلمان دانسته اند.
گفته اند: با گروهی خدمت رسول خدا رسید و پیامبر، اسلام را بر آن ها عرضه و آیاتی از قرآن را بر آنان قرائت کرد و مسلمان شدند. ابوسلمه یکی از هفده نفر قریشی بود که هنگام بعثت، نوشتن می دانست.
او و همسرش ام سلمه که پس از شهادت شوهرش، افتخار همسری پیامبر صلی الله علیه و آله را یافت، از نخستین مسلمانانی بودند که به حبشه مهاجرت کردند. در بازگشت در پناه دایی اش ابوطالب وارد مکه شد. چون از آزار و اذیت مشرکان قریش درامان نماند پس از آن که فهمید گروهی از مردم مدینه ایمان آورده اند، به آن جا هجرت کرد. او را نخستین صحابی دانسته اند که یک سال پیش از بیعت عقبه به مدینه مهاجرت کرد.
در بین راه، مردانی از تیره بنی مغیره همسرش ام سلمه را که از آن قبیله بود و افرادی از بنی عبدالاسد، فرزندش سَلَمه را که در دامان مادر بود از روی تعصب قبیله ای، از او جدا کردند و مانع رفتن آنان با ابوسلمه شدند ولی آنان پس از نزدیک یک سال دوری و تحمل مشکلات، توانستند خود را به مدینه رسانده به ابوسلمه ملحق شوند.
[ویکی فقه] ابوسلمه مخزومی (قرآن). ابوسلمه مخزومی، عبدالله بن عبدالاسد بن هلال، از قبیله قریش، پسر عمه و برادر رضاعی پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم)، از مهاجران حبشه و مدینه؛ از مجاهدان بدر و از مجروحان اُحد است.
در منابع تاریخی از زندگی وی قبل از اسلام آوردن اطلاعات چندانی در دست نیست.
← نسب
در شان نزول چندین آیه از ابوسلمه یاد شده است:
← مردی هدایت یافته
۱. ↑ طبری، محمد بن جریر، تاریخ طبری، ج۳، ص۱۶۴.
...
