اغوار. [ اَ ] ( ع اِ ) ج ِ غار، یعنی سمج که در کوه باشد یا جای نشیب در آن یا هر زمین پست هموار یا سوراخ زمین و کوه بزرگ که در آن جانور وحشی جای گیرد. ( منتهی الارب ) ( آنندراج )( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). غیران. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || ج ِ غور بالضم وآن وزنی بود اهل خوارزم را. ( یادداشت بخط مؤلف ).
فرهنگ عمید
= غار۱
فرهنگ فارسی
جمع غار یعنی سمج که در کوه باشد یا هر زمین پست ناهموار یا سوراخ زمین و کوه بزرگ که در آن جانور وحشی جای گیرد.
