لغت نامه دهخدا
دلش غرقه گشته به آز اندرون
پراندیشه بنشست با رهنمون.فردوسی.دل خاقانی از این درد، برون پوست بسوخت
وز درون غرقه خون گشت و خبر کس را نی.خاقانی.خاک من غرقه خون گشت مگریید دگر
بس کنید از جزع ار اهل جزائید همه.خاقانی.آشنایان ره عشق در این بحر عمیق
غرقه گشتند و نگشتند به آب آلوده.حافظ.
