گنستن

لغت نامه دهخدا

گنستن. [ گ َ ن ِ ت َ ] ( مص ) در دیلمان و گیلان، برخوردن. برخورد کردن. ( فرهنگ گیلکی منوچهر ستوده ص 215 ).
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
ملس
ملس
اتی
اتی
هیت
هیت
بی عرزه
بی عرزه