آتش سرخ‌کن یکی از ابزارهای مهم در فرآیند آماده‌سازی و استفاده از زغال است. این وسیله کوچک و سیمی معمولاً به شکل یک ظرف طراحی شده است که به راحتی می‌توان زغال‌های افروخته را در آن قرار داد. هدف اصلی از استفاده از آتش سرخ‌کن، توزیع یکنواخت حرارت و اکسیژن به زغال‌ها است. با چرخاندن آتش سرخ‌کن در هوا، زغال‌ها به خوبی شعله‌ور شده و حرارت بیشتری تولید می‌کنند. این عمل به ویژه در زمان‌های شب و در جمع‌های دوستانه که استفاده از زغال برای پخت‌وپز یا ایجاد گرما لازم است، بسیار کاربردی و مؤثر می‌باشد. به علاوه، آتش سرخ‌کن به ما این امکان را می‌دهد که بدون نیاز به تماس مستقیم با زغال‌ها، آن‌ها را به راحتی جابه‌جا کنیم. به این ترتیب، این وسیله نه تنها کارایی بالایی دارد بلکه استفاده از آن نیز ایمنی بیشتری را برای کاربران به همراه می‌آورد.
آتش سرخ کن
لغت نامه دهخدا
فرهنگ عمید
فرهنگ فارسی
جواله آتش گردان
ویکی واژه
آتش‌‌گردان چند روزی در تهران الک اسلامبولی و آتش سرخ کن... می‌فروخت. «دهخدا»
جمله سازی با آتش سرخ کن
امبر وافور و آتش سرخ کن سرچپق با کیسه جای تتن
آتش گردان، آتش چرخان یا آتش سرخ کن وسیله‌ای است که در آن آتش درست می‌کنند. برای آماده کردن فوری قلیان یا هر مصرف دیگری که به چند قطعه آتش گداخته نیاز است از آتش گردان استفاده می‌شود. آتش گردان یک ظرف متخلخل و کوچک سیمی است که دسته بلند سیمی دارد. زغال را در آن می‌ریزند و پس از افزودن کمی نفت و آتش زدن آن همرا با چرخاندنش موجب رسیدن هوا و اکسیژن فراوان به زغال و گداخته شدن فوری آن می‌شوند.
