سرسره

لغت نامه دهخدا

سرسره. [ س ُ س ُ رَ / رِ ] ( اِ مرکب ) جای بازی و لیز خوردن از برف. سراشیبی که در آن توان به سریدن به زیر رفت. ( یادداشت مؤلف ).

فرهنگ عمید

۱. نوعی وسیلۀ بازی کودکان دارای پلکان و یک سطح صاف شیب دار.
۲. جای لیز و سراشیب، جای سُر خوردن.

فرهنگ فارسی

جای لیزوسراشیب، جای سرخوردن
جای بازی و لیز خوردن از برف . سراشیبی که در آن توان به سریدن به زیر رفت .

فرهنگستان زبان و ادب

{slipway / slip way , slip , building berth, building slip, stocks} [حمل ونقل دریایی] سطح شیب داری که شیب آن به سمت آب است و از آن برای به آب اندازی شناور یا از آب کشیدن آن برای تعمیر استفاده می کنند

دانشنامه عمومی

سُرسُرِه وسیله ای است که در پارک ها ٬زمین های بازی و . . یافت می شود و ممکن است سرباز یا نیمه لوله ای یا تمام لوله ای باشد. سرسره ها معمولاً از فلز یا پلاستیک ساخته می شوند یا صاف و مستقیم هستند یا پیچ در پیچ می باشند و حول یک مرکز پیچ می خورند. بچه ها به وسیله یک پلکان نردبان مانند به بالای سرسره می رسند و از آنجا سر می خورند. زفاف
سرسره (آذربایجان). سرسره ( به لاتین: Sərsurə ) یک منطقه مسکونی در جمهوری آذربایجان است که در شهرستان اسماعیل لی واقع شده است.