خواب مغناطیسی یا هیپنوتیزم را می‌توان به ساده‌ترین شکل به حالتی تشبیه کرد که فردی در خواب راه می‌رود یا صحبت می‌کند. این حالت را در علم معرفت نفس به عنوان رؤیای متحرک طبیعی می‌شناسند. اما همان‌طور که بارها مشاهده شده، این نوع خواب می‌تواند به‌طور مصنوعی نیز ایجاد شود. این پدیده می‌تواند به وسیله خودهیپنوتیزم توسط فرد یا دگرهیپنوتیزم توسط دیگران به وقوع بپیوندد. به این صورت که فرد خواب‌کننده مدتی به چشمان تجربه‌شونده خیره میشود و تمرکز خود را بر این کار متمرکز می‌کند. زمانی که تجربه‌شونده به خواب می‌رود، آزمایش‌کننده می‌تواند با او صحبت کند و او را در حین خواب به چالش بکشد. اگر این آزمایش بر روی پنج یا شش نفر انجام شود، معمولاً حداقل یک نفر به خواب می‌رود و می‌توان با او در خواب گفتگو کرد. برخلاف آنچه که معمولاً تصور میشود، برای این کار نیازی به داشتن چشمان سیاه و نافذ نیست. کسی که تحت تأثیر خواب هیپنوتیک قرار گرفته، به شدت زودباور است و به راحتی هر چیزی را می‌پذیرد. به طوری که اگر به او بگویند بزرگ‌ترین مردان دنیا است، به سادگی این موضوع را باور می‌کند، زیرا در این حالت قدرت انتقاد او از بین می‌رود. روزی به یکی از افرادی که هیپنوتیزم شده بود، گفته شد که در جنگ جهانی مقام سلطانی داشته است، در حالی که او در آن زمان بیشتر از هفت سال نداشت. اما او به قدری این موضوع را جدی گرفته بود که به شدت بر صحت آن تأکید می‌کرد. این نشان می‌دهد که در افرادی که تحت خواب هیپنوتیک قرار دارند، می‌توان هر نوع تصوری را ایجاد کرد. هیپنوتیزم یک فرآیند روانی است که در آن فرد به حالت خلسه یا ترکیبی از آگاهی عمیق و تمرکز وارد میشود. این حالت خلسه، که می‌تواند توسط یک هیپنوتیزور یا خود فرد ایجاد شود، به عنوان نوعی تغییر در وضعیت ذهنی شناخته میشود. در این حالت، فرد معمولاً نسبت به تلقین‌ها و دستورات هیپنوتیزور حساس‌تر میشود و ممکن است تغییراتی در رفتار، احساسات و تجربیات خود احساس کند. هیپنوتیزم، که به عنوان خواب مصنوعی نیز شناخته میشود، به عنوان ابزاری مؤثر در درمان مشکلات روانی، کاهش درد، کنترل استرس و بهبود عملکرد مورد استفاده قرار می‌گیرد. این فرآیند معمولاً توسط متخصصان و افرادی که در زمینه هیپنوتیزم یا خواب مغناطیسی فعالیت می‌کنند، انجام میشود و تمامی مراحل با رضایت و همکاری داوطلب صورت می‌گیرد.
