فرشته

فرشته. [ ف ِ رِ ت َ / ت ِ ] ( اِ ) فریشته. در زبان سنسکریت پرشیته و مرکب از پر و اش به معنی سفیر، در فارسی باستان فرائیشته، در اوستا فرائشته، ارمنی عاریتی و دخیل هرشتک از فرشتک، در فارسی جدید، لهجه شمال ایران فیریشته و لهجه جنوب غربی فیریسته، به سین مهمله. ( از حاشیه برهان چ معین ). معروف است و به عربی مَلَک خوانند. ( برهان ). فرسته. فریشته. سروش. ( از یادداشت به خط مؤلف ). مخلوقی روحانی که به تازی مَلَک گویند. ( ناظم الاطباء )

فریشته فرسته:موجود آسمانی که دارای سیرت نیکووصورت بسیارزیبااست وبچشم دیده نمیشود، بعربی ملک میگویند
( اسم ) هر یک از موجودات روحانی و آسمانی که به تسبیح خدا و اجرای اوامر او مشغولند و به چشم سر آنها را نتوان دید ملک جمع: فرشتگان. یا فرشته سحاب. میکائیل.

[ویکی شیعه] فرشته یا مَلَک (جمع آن ملائکه) موجوداتی نامرئی و فراطبیعی، که مأمور اجرای اوامر خدا در دنیا و آخرت اند. فرشتگان دسته ها و وظایف مختلفی دارند مانند: نوشتن نامه اعمال، آوردن وحی بر اولیاء، حفاظت از انسان ها و یاری مؤمنان، رساندن روزی مادی و معنوی، گرفتن جان ها، دعا و استغفار کردن برای مؤمنان، هدایت قلب ها، مأموران عذاب. گروهی از فرشتگان نیز فارغ از امور دنیا به عبادت خدا و رکوع و سجود مشغولند.
هر یک از ملائکه وظیفه و مقامی معلوم دارند و در انجام وظیفه خود کوتاهی نکرده و از هر گناه و نافرمانی پاک و مبرّا هستند. آنها می توانند به برخی صورت ها درآیند. از این موجودات ۸۸ بار در قرآن یاد شده و باور به وجود آنها بخشی از ایمان مسلمانان است. مهمترین فرشتگان، جبرائیل، میکائیل، اسرافیل و عزرائیل هستند. به هنگام نفخ صور، ملائکه نیز خواهند مُرد و در قیامت مجددا زنده می شوند.
بیشتر لغت شناسان ملائکه را جمع مَلَک دانسته و معتقدند با اینکه فرشتگان زن یا مرد نیستند، گاهی به اعتبار لفظ برای آن ضمیر مؤنث و گاه به اعتبار ظاهر تاء تأنیث آن، ضمیر مؤنث برای آنها آورده می شود: قل لوکان فی الارض ملائکه یمشون مطمئنین لنزلنا علیهم من السماء ملکا رسولا، بثلاثة آلاف من الملائکة منزلین، اذ قالت الملائکة یا مریم.
[ویکی فقه] فرشته (فقه). فرشته، آفریده ای لطیف و آسمانی است.
فرشته موجودی است لطیف و آسمانی و از مأموران الهی و واسطه رساندن فیض به بندگان. فرشته رابط میان مشیّت خدای تعالی و خلق می باشد که به بندگان فیض می رساند. قرآن کریم عملکرد این مأموران الهی را چنین ترسیم کرده است: «لایَعْصُونَ اللّه َ ما أمَرَهُمْ و یَفْعَلُونَ ما یُؤمَرُونَ؛ 
تحریم/سوره۶۶، آیه۶. 
از احکام مرتبط با آن در بابهای طهارت، جهاد و تجارت سخن گفته اند.