واژه بدقواره در زبان فارسی به معنای ترکیب نامناسب یا زشت است و به افرادی یا اشیایی اطلاق می‌شود که از نظر شکل و ظاهر جذابیتی ندارند. این اصطلاح به توصیف مواردی می‌پردازد که از لحاظ ظاهری ناپسند به نظر می‌رسند. مترادف‌های این واژه شامل بدشکل، بدقیافه و زشت هستند که هر یک به نوعی به نقص در زیبایی یا هماهنگی فرم اشاره دارند. به طور کلی، بدقواره به مواردی اشاره می‌کند که از نظر بصری جالب یا زیبا نیستند و این می‌تواند شامل انسان‌ها، اشیاء یا حتی طراحی‌ها باشد. در واقع، این واژه به ما یادآوری می‌کند که زیبایی موضوعی نسبی است و ممکن است برداشت‌های متفاوتی از آن وجود داشته باشد.
