شهید بهنام محمدی، متولد ۱۲ بهمن ۱۳۴۵ در خرمشهر، یکی از جوانان شهید و مشهور دوران دفاع مقدس ایران است. بهنام در سن ۱۴ سالگی، با شجاعت و فداکاری‌هایش در برابر دشمن بعثی به نمادی از مقاومت تبدیل شد و یاد و خاطره‌اش در تاریخ ایران ماندگار گشت.
زندگی‌نامه
با آغاز جنگ ایران و عراق در شهریور ۱۳۵۹، بهنام نتوانست زادگاه خود را ترک کند و تصمیم گرفت به رزمندگان کمک کند. او در روزهای بمباران و حملات دشمن، با وجود سن کمش، به طور مداوم در خیابان‌ها و کوچه‌ها فعالیت می‌کرد و به مجروحان کمک می‌کرد. او با ترفندهای مختلف موفق می‌شد خود را به خطوط مقدم نبرد برساند و اطلاعات ارزشمندی از دشمن جمع‌آوری کند.
بهنام چندین بار به اسارت نیروهای عراقی درآمد، اما با نقشه‌های زیرکانه و به‌دلیل ظاهر معصومش، موفق به فرار از چنگ آن‌ها می‌شد. او به‌خوبی از احساسات و بی‌خبری‌های دشمن استفاده می‌کرد و اطلاعات حیاتی را به رزمندگان ایرانی منتقل می‌کرد.
رشادت‌ها
یکی از خاطرات معروف بهنام مربوط به زمانی است که او پرچم عراق را از بالای ساختمانی پایین آورد و به‌جای آن پرچم ایران را نصب کرد. این عمل، روحیه رزمندگان را تقویت کرد و نشان‌دهنده شجاعت و فداکاری او بود.
شهادت
بهنام محمدی در تاریخ ۲۸ مهر ۱۳۵۹ و در روزهای پایانی مقاومت خرمشهر، در خیابانی در حال نبرد به شدت مجروح شد و جان خود را از دست داد. پیراهن چهارخانه آبی او غرق در خون بود و او در این لحظه به دیار حق شتافت. مزار او در قطعه شهدای کلگه شهرستان مسجد سلیمان واقع شده بود و در سال ۱۳۸۹ به قطعه شهدای گمنام منتقل گردید.
وصیت‌نامه
وصیت‌نامه شهید بهنام محمدی حاوی پیامی عمیق و سرشار از عشق به وطن و ایمان به خدا بود. او از والدین خواسته بود که فرزندانشان را به جهاد و مقاومت در راه خدا تربیت کنند و همواره به یاد خدا باشند. بهنام محمدی با شجاعت و فداکاری‌اش، به عنوان یک قهرمان ملی در دل مردم ایران باقی مانده است و یاد او همواره در تاریخ انقلاب اسلامی ایران زنده خواهد ماند.
