ضربالمثل «آفتابه خرج لحیم» به معنای انجام کار یا صرف هزینهای برای چیزی است که به هیچ وجه با ارزش آن تناسب ندارد و در واقع، نوعی هدر دادن منابع به شمار میآید. این عبارت نشاندهنده ناکارآمدی و بیفایده بودن تلاشها و هزینهها در یک زمینه خاص است.
تبیین مفهوم
این ضربالمثل به ما یادآوری میکند که گاهی اوقات افراد برای حل یک مشکل یا دستیابی به یک هدف، هزینههای زیادی صرف میکنند یا تلاشهای زیادی میکنند، اما نتیجهای که به دست میآورند، به هیچ وجه با آن هزینهها و تلاشها تناسب ندارد. به عبارت دیگر، این جمله به ما میآموزد که باید در انتخابهای خود دقت کنیم و از صرف منابع برای کارهایی که نتیجهای ندارند، پرهیز کنیم.
کاربرد در زندگی روزمره
در زندگی روزمره، این ضربالمثل میتواند در موقعیتهای مختلفی به کار رود. مثلاً زمانی که فردی برای تعمیر یک وسیله قدیمی و بیارزش، هزینه و زمان زیادی صرف میکند، یا وقتی که یک پروژه با هزینههای بالا شروع میشود، اما در نهایت به نتیجهای ناچیز منتهی میشود.