لغت نامه دهخدا تنافد. [ ت َ ف ُ ] ( ع مص ) حجت آوردن درنزد قاضی. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || تخاصم. ( اقرب الموارد ). رجوع به تنافذ شود.
