واژه شتافتنی صفتی است که از فعل شتافتن گرفته شده و به معنای چیزی یا کاری است که باید سریع انجام شود. وقتی می‌گوییم چیزی شتافتنی است، منظور این است که آن موضوع نیازمند اقدام فوری و بدون تأخیر است. این کلمه معمولا در موقعیت‌هایی به کار می‌رود که زمان اهمیت زیادی دارد و باید با سرعت عمل کرد.
به عبارت دیگر، شتافتنی به آن چیزی گفته می‌شود که فرصت انجام آن محدود است و تعلل در آن ممکن است باعث از دست دادن فرصت یا بروز مشکل شود. در زبان فارسی، این واژه بار معنایی حرکت سریع و عجله را دارد و اغلب در متون ادبی، خبری یا روزمره برای بیان ضرورت سرعت و فوریت به کار می‌رود.
