لغت نامه دهخدا گون ژده. [ ژَ دَ / دِ ] ( اِ ) به معنی زنجره است، و آن جانوری باشد شبیه به ملخ که شبها آواز طولانی کند. ( برهان قاطع ) ( فرهنگ اشتنگاس ) ( ناظم الاطباء ).
