گوله اندازی

لغت نامه دهخدا

گوله اندازی. [ ل َ / ل ِ اَ ] ( حامص مرکب ) گلوله اندازی. ( ناظم الاطباء ). عمل گوله انداز. رجوع به گوله انداز و گلوله انداز شود.

فرهنگ فارسی

۱ - انداختن گوله. ۲ - توپ در کردن.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
کوس
کوس
کص
کص
افتراق
افتراق
فاب
فاب