لغت نامه دهخدا گابال. ( اِخ ) مباشر انبار گندم که والار شاک به او مزارعی بخشید که بنام او موسوم گردید و بعدها حکومت گابلیئان به اسم او منسوب شده است. ( ایران در زمان ساسانیان ص 6 ).
