چوپاره

لغت نامه دهخدا

چوپاره. [ رَ ] ( اِ مرکب ) ظرفی است چوبی مانند سینی که برای صاف کردن برنج از شلتوک و غیره استفاده می کنند و آن را بوسیله چرخهای آبی از چوب یک تکه درست می کنند. ( یادداشت مؤلف ).

فرهنگ فارسی

ظرفیست چوبی مانند سینی که برای صاف کردن برنج از شلتوک و غیره استفاده می کنند و آنرا بوسیل. چرخهای آبی از چوب یک تکه درست می کنند ٠
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
بی‌پروا
بی‌پروا
نکوهیدن
نکوهیدن
طولانی
طولانی
کس کش
کس کش