لغت نامه دهخدا چارخایه. [ ی َ / ی ِ ] ( ص مرکب ) شجاع و جنگجوی. ( ناظم الاطباء ). || کسی که مایل به زنان باشد. ( ناظم الاطباء ). || کنایه از مفسد و محیل. ( آنندراج ).
