پاشا چلبی، که در منابع به صورت چَلَبی نیز نگاشته شده است، نامی است که در تاریخ ادبیات و فرهنگ ایران به شخصیت‌های مختلفی اطلاق گردیده است. این نام، که ریشه در سنت‌های فرهنگی منطقه دارد، اغلب با افرادی همراه بوده که جایگاهی برجسته یا مقامی خاص داشته‌اند. به طور کلی، چلبی به معنای ارباب یا بزرگ‌زاده به کار می‌رفته و نشان‌دهنده احترام و منزلت فرد مورد نظر بوده است.
در ارجاعات تاریخی و متون کهن، هنگامی که به پاشا چلبی اشاره می‌شود، اغلب در زمره تراجم احوال شخصیت‌های علمی، ادبی یا عرفانی قرار می‌گیرد. اصطلاح رجوع به قطبی شود که در متن اصلی آمده است، قویاً این احتمال را تقویت می‌کند که پاشا چلبی مورد نظر، با شخصیتی به نام قطبی مرتبط بوده و اطلاعات تکمیلی یا تفصیلی‌تری درباره وی در مدخل یا ارجاع مربوط به قطبی موجود است. این امر، پژوهشگران را به بررسی آثار و زندگی قطبی برای شناخت دقیق‌تر پاشا چلبی هدایت می‌کند.
