لغت نامه دهخدا پائین تنه. [ ت َ ن َ / ن ِ ] ( اِ مرکب ) مقابل بالاتنه. قسمت زیرین جامه چون به دو بخش مساوی کنی. || قسمت زیرین بدن از کمر بپائین. || شرم مرد یا زن.
