لغت نامه دهخدا نخیس. [ ن َ ] ( ع اِ ) جای تنگ بستن از ستور. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). موضع البطان. ( از اقرب الموارد ). || ( ص ) چرخ چاه که سوراخ آن فراخ گردیده باشد پس نخاس در وی کنند تا تنگ شود. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ).
