لغت نامه دهخدا نای بینی. [ ی ِ بی ] ( ترکیب اضافی، اِ مرکب )سوراخ بینی. ( ناظم الاطباء ). قصبةالانف. قصبه انف. منخر: الافطا؛ نای بینی فروهشته. ( تاج المصادر بیهقی ).- دو نای بینی؛ منخرین.|| پره بینی. ( ناظم الاطباء ).
