لغت نامه دهخدا ناتجربه کار. [ ت َ رِ ب َ / ب ِ ] ( ص مرکب ) خمر. ( منتهی الارب ). نامجرب. ناآزموده. کارناافتاده. که کارآزموده و عالم و عامل و مجرب نیست. صاحب منتهی الارب آرد: بلهاء، زن نادان ناتجربه کار از خاندان بزرگ. ( منتهی الارب ).
