لغت نامه دهخدا
ملاذالانام. [ م َ ذُل ْ اَ ] ( ع اِ مرکب ) پناهگاه مردمان، لقبی است عام که به مجتهدان و فقها دهند. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).
ملاذالانام. [ م َ ذُل ْ اَ ] ( ع اِ مرکب ) پناهگاه مردمان، لقبی است عام که به مجتهدان و فقها دهند. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).
۱. پناهگاه و تکیه گاه مردم.
۲. عنوانی احترام آمیز برای علمای دینی.
( اسم ) تکیه گاه مردم ( در عنوان علمای روحانی بکار رود ).
پناهگاه مردمان لقبی است عام که به مجتهدان و فقها دهند.