قُعَیْسِیس ، با فتح قاف و عین و سکون یاء نام مردی است که به صورت مصغّر به کار رفته است. این واژه در منابع لغوی مانند منتهی الارب ذکر شده و به عنوان یک اسم خاص برای افراد استفاده می‌شده است. ریشهٔ این نام از مادهٔ ق ع س گرفته شده که در عربی برای اشاره به کوچکی یا جمع‌شدگی به کار می‌رود. با توجه به ساختار مصغّر، احتمالاً معنای آن قَعْسُ کوچک یا قُعَیْس بوده است. در متون قدیم، از این نام به عنوان یک اسم شخصی مردانه یاد شده، اما امروزه کمتر رواج دارد. این گونه اسامی در ادبیات و تاریخ عرب گاهی برای اشاره به افراد با ویژگی‌های خاص، مانند کوچکی جثه یا تواضع به کار می‌رفته است.
