لغت نامه دهخدا فصافص. [ ف َ ف ِ ] ( ع اِ ) ج ِ فصفصة.( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). رجوع به فصفصة شود.فصافص. [ ف ُ ف ِ ] ( ع ص )سخت چست و چابک. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).