فرجندشای. [ ف َ ج َ ] ( اِ مرکب ) از لغات دساتیری است. صاحب آنندراج آرد: به اصطلاح صوفیه ایزدیان پارسیان به معنی مرتبه فوق است که حق را در خلق پوشیدن و خالق رااز مخلوق جدا دانستن باشد و این مرتبه را پارسیان نشیب سار گویند یعنی پایه پست که عوام دارند. ( آنندراج ). به اصطلاح صوفیه صفیه فارس این مرتبه فوق است که حق در خلق پوشیدن و خالق را از مخلوق جدا دانستن باشد و این مرتبه را نشیب سار نیز گویند. ( دساتیر ).
