لغت نامه دهخدا غویث. [ غ َ ] ( ع اِ ) شدت عَدْو. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( اقرب الموارد ). سخت دویدن. ( از شرح قاموس ترکی ). تیزروی و شدت دو. ( ناظم الاطباء ). || آنچه بدان به فریاد مضطر رسند از طعام و دلیری. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( اقرب الموارد ).
