غطشاء. [ غ َ ] ( ع ص ) نعت مؤنث از غَطَش. ( منتهی الارب ). مؤنث اغطش به معنی زنی که چشم وی ضعیف باشد و اکثر اوقات اشک از آن جاری گردد. ( از اقرب الموارد ). || فلات غطشاء؛ دشت بیراه در وی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). فلاتی که از راههای آن ناپیدا باشد و بدان راه نیابند. || لیلة غطشاء؛ شب تاریک. ( از اقرب الموارد ).
