معنی عفله | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

( عفلة ) عفلة. [ ع َ ف َ ل َ ] ( ع اِ ) فنج ماده و آن چیزی است که از شرم زن و شترماده برآید، مانند ادره که در خایه مردان باشد. ( از منتهی الارب ). عفل. رجوع به عفل شود.
عفله. [ ع َ ل َ ] ( ع اِ ) چیزی شبیه به گوشت زائد که از فرج زن و شتر ماده برآید، وفتق رحم. ( ناظم الاطباء ). رجوع به عفل و عفلة شود.