شیویدن

لغت نامه دهخدا

شیویدن. [ شی دَ ] ( مص ) مخلوط شدن. ( ناظم الاطباء ). آمیخته شدن. در هم شدن. ( فرهنگ فارسی معین ). || آمیختن و مخلوط کردن. ( ناظم الاطباء ). || لرزیدن. ( منتهی الارب ). رجوع به شیوانیدن شود.

فرهنگ عمید

۱. آمیختن، آمیخته شدن، مخلوط شدن.
۲. لرزیدن.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تک نیت فال تک نیت فال سنجش فال سنجش فال قهوه فال قهوه فال درخت فال درخت