شتیر

لغت نامه دهخدا

شتیر. [ ش ِت ْ تی ] ( ع ص ) مرد بسیارشر و بسیارعیب و بدخوی. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || کاسموی. ( مهذب الاسماء ).
شتیر. [ ش ُ ت َ ] ( اِخ ) شتیربن مشکل و شتیربن نهار تابعیان اند. ( منتهی الارب ).

گزارش محتوای نامناسب