معنی سپوزگار | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

سپوزگار. [ س ِ / س َ / س ُ ] ( ص مرکب ) ( از: سپوز + گار، پسوند مبالغه ) آنکه کارها را پس اندازد و تأخیر کند. ( برهان ). سست و کاهل و کسی که کاری را بتأخیر کند و بازپس اندازد. ( ناظم الاطباء ):
هرکه باشد سپوزگار بدهر
نوش با کام او بود چون زهر.ابوشکور بلخی.تا پادافره گناهکاران و مرگ ارزانان و فرمان سپوزگاران بمن کنند. ( کارنامه اردشیر بابکان ).

گزارش محتوای نامناسب