لغت نامه دهخدا ( دغوة ) دغوة. [ دَغ ْ وَ ] ( ع اِ ) خوی بد. ج، دَغوات ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب )، دَغیات. ( منتهی الارب ). || ناسزای زشت و یا سخن زشت. ( از ذیل اقرب الموارد از لسان ). دغیة. و رجوع به دغیة شود.
