لغت نامه دهخدا ( خواعة ) خواعة. [ خ ُ ع َ ]( ع اِ ) آب بینی و دماغ. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ). مخاط و رطوبتی که از بینی آید. ( ناظم الاطباء ).
