واژه‌ی خوائف در زبان عربی، صفت و به‌صورت جمع به‌کار می‌رود. این کلمه، شکل جمعِ واژه‌ی مفرد خائف است که به معنی ترسیده‌ها یا بیم‌کردگان می‌باشد. ریشه‌ی اصلی این کلمه از «خ و ء» گرفته شده که دلالت بر حالت ترس، بیم و هراس دارد. در متون کهن و لغتنامه‌های معتبر عربی، این واژه برای توصیف گروهی که دچار ترس و وحشت شده‌اند، استفاده می‌شود.
از نظر دستوری، خوائف به‌عنوان صفت جمع مذکر برای غیرعاقل و یا در برخی موارد برای اشاره به گروهی از افراد به‌کار می‌رود. این شکل از جمع، در کنار سایر مشتقات این ریشه، مانند خوف (اسم مصدر به معنی ترس) و یخاف (فعل به معنی می‌ترسد)، یک خانواده‌ی واژگانی کامل را تشکیل می‌دهد. کاربرد اصلی آن در ادبیات و متون فاخر عربی برای بیان حالتی عاطفی و روانی است.
بر اساس یادداشتی که به خط مؤلف درج شده، توضیح داده شده است که خوائف در واقع جمع کلمه‌ی خائف است. این یادداشت، صحت معنایی و املایی واژه را تأیید می‌کند و بر استفاده‌ی درست آن در جایگاه خود تأکید دارد. بنابراین، این واژه یک اصطلاح کاملاً شناخته‌شده در زبان عربی است که برای بیان مفهوم جمعیِ ترس و بیم به‌کار می‌رود و تفاوت آن با شکل مفرد، در حوزه‌ی تعداد و شمار است.
