حنیک

لغت نامه دهخدا

حنیک. [ ح َ ] ( ع ص ) آزموده. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). || مرد استوارخرد بتجربه. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ).
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
سیالیت
سیالیت
بی همتا
بی همتا
جستجو
جستجو
بلاوجه
بلاوجه