( جعة ) جعة. [ ج َ ع َ ] ( ع اِ ) بکنی جو. نبیذ جو. ( منتهی الارب ). بوزه و آب جو. ( ناظم الاطباء ). آب جو و آن شراب مسکری است که از جو سازند. نبیذالشعیر. فقاع. مزر. بیره.
دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] جِعَه به کسر جیم و فتح عین به معنای مایعی مست کننده است که از جو گرفته شده باشد. ۱. ↑ جواهر الکلام، ج۶، ص۳. فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، جلد۳، صفحه۹۵. ...
