لغت نامه دهخدا جخدف. [ ج َ دَ ] ( ع ص، اِ ) فربه شریف. ( منتهی الارب ). مرد ستبر شریف. ( از قطر المحیط ) ( از ذیل اقرب الموارد ). النبیل الضخم من الرجال. ( از ذیل اقرب الموارد ).
