گس

گس

واژه گس به مزه‌ای خاص اشاره دارد که باعث احساس خشکی و جمع شدگی در دهان می‌شود. این طعم اغلب در میوه‌های نارس مانند سنجد نارس، خرمالو و برخی مواد غذایی دیگر حس می‌شود.

این ویژگی به دلیل وجود ترکیباتی مانند تانن‌ها و اسیدها در این خوراکی‌ها است.

برخی از شراب‌های انگوری نیز ممکن است طعم گس داشته باشند که به دلیل نارس بودن انگور یا فرایند تخمیر خاصی است که در تولید آن‌ها به کار رفته است.

طعم گس می‌تواند بر تجربه کلی خوراکی تأثیر بگذارد و در برخی موارد ممکن است به عنوان یک ویژگی منفی در نظر گرفته شود. با این حال، در برخی غذاها، این طعم ممکن است به‌عنوان یک ویژگی مطلوب در نظر گرفته شود.

لغت نامه دهخدا

گس. [ گ َ ] ( ص ) زمخت. عَفِص. مزه ای چون مزه مازو وسنجد نارسیده و بهی نارسیده. بعض شراب های انگوری که پوست دهان و گلو را فراهم کشد: پوست انار گس است.
گس. [ گ ُ ] ( اِخ ) جزیره ای در آسیای صغیر. رجوع به فهرست ایران باستان شود.

فرهنگ معین

(گَ ) (ص. ) (عا. ) مزه ای که دهان را می بندد.

فرهنگ عمید

۱. مزه ای که دهان را جمع کند، مثل مزۀ میوۀ نارس.
۲. زمخت.

فرهنگ فارسی

کارل فردریخ ستاره شناس و ریاضی دان و فیزیکدان آلمانی ( و. برونشویک ۱۷۷۷ - ف. ۱۸۵۵ م. ). شهرت او بیشتر برای مطالعه و تحقیقاتش درباره مغناطیس الکتریسیته مغناطیسی و خواص و تاثیرات نور میباشد.
مزه ایکه دهان راجمع کندمثل مزه میوه نارس، زمخت
( صفت ) دارای مزه ای مانند مز. مازو و سنجد نارسیده و خرمالو و برخی شرابهای انگوری.
جزیره ای در آسیای صغیر

فرهنگستان زبان و ادب

{astringent} [علوم و فنّاوری غذا] ویژگی مادۀ غذایی ای که با خوردن آن در دهان احساس خشکی و جمع شدگی ایجاد می شود

جملاتی از کلمه گس

نیست دور از نسبتی گر هست حسن التفات بر دل بیمار من از نرگس بیمار او
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم